پس از یک فعالیت ورزشی فیبر های(تارهای)عضلانی تخریب میشوند تا سایز آنها به مرور زمان افزایش یابد.همین باعث ایجاد دردی به نام درد عضلانی با شروع تاخیری یا DOMS می شود.
جالب است بدانید ما هنوز دقیقا نمی دانیم علت درد عضلانی تاخیری چیست.یکی از توجیهاتی که وجود دارد این است که این درد و گرفتگی ناشی از میکروتروماهایی (ریز ضربه)است که به فیبر های عضلانی فعال وارد می شود.
تخریب تارهای عضلانی که در واقع پارگی های میکروسکوپی است موجب درد عضلات می شود.نمونه برداری آزمایشگاهی از عضله در روز بعد از ورزش شدید نشان می دهد،خونریزی و قطع اتصال فیلامان های عضلات (که باعث نگهداری فیبر های عضلانی می شود)در اثر سائیده شدن آنها بر روی هم در طی انقباض عضلانی،باعث ایجاد این درد می شود.
آیا در صورت ادامه تمرین در شرایط DOMS،ریسک آسیب بیشتر خواهد شد؟
وقتی درد دارید و عضلات تان گرفته،به سختی می توانید تمرینات قدرتی با فرم درست اجرا کنید.از لحاظ تئوری این اتفاق می تواند ریسک آسیب را بالا ببرد.
مطالعه ای نشان داده در عضلانی تاخیری،عملکرد دویدن را کاهش داده و می تواند بیومکانیک های دو را نیز تغییر دهد.اگر شما بیومکانیک های دویدن را تغییر دهید ، باید انتظار داشته باشید که میزان آسیب تان بالا برود.ضمنا این مطالعه حاکی از آن بوده که در عضلانی تاخیری می تواند سوخت گیری مجدد ذخایر گلیکوژن در عضلات را به تاخیر بیندازد.
بهترین رویکرد این است که طی چند روز اول درد و گرفتگی عضله،تمرینات سبک انجام دهید.اگر با وزنه تمرین می کنید ،مقاومت را کم کنید و تکرار های بیشتر انجام دهید.